چرا اهمال کاری می‌کنیم و چگونه می‌توانیم متوقف کنیم؟
اگر به‌جای پرداختن به یکی از پروژه‌هایی که می‌خواستید برای شروع کار فردا در محل کار آماده نمایید، این مقاله را مطالعه کنید و ناراحت نباشید: چون این مطلب بسیار برای شما مفید خواهد بود.
جوزف فراری، استاد روانشناسی در دانشگاه دیپل در شیکاگو و نویسنده کتاب هنوز هم اهمال کاری؟ گفت: «اهمال کاری ها بالاتر از افسردگی، بالاتر از فوبیا، بالاتر از حملات پانیک و اعتیاد به الکل هستند. و با این حال همه اینها مشروع هستند. ما سعی می‌کنیم این تمایل را بی‌اهمیت جلوه دهیم، اما موضوع خنده‌داری نیست.»
در میان یافته های او: اهمال کاری مزمن بر اساس جنسیت، نژاد یا سن تبعیض قائل نمی‌شود. همه ما مستعد هستیم همانطور که او می‌گوید: “همه کارها را به تعویق می‌اندازند، اما همه اهمال کار نیستند.” و برخلاف تصور عموم، به تعویق انداختن ارتباط چندانی با تنبلی ندارد. او گفت که این بسیار پیچیده تر از اینه که صرفاً یک موضوع مدیریت زمان باشد.
چرا اهمال کاری می‌کنیم؟
برای درک اینکه چه چیزی باعث به تعویق انداختن کار می‌شود، مهمه که برای ما روشن شود که این اهمال کاری چه چیزی در پی دارد. اهمال کاری با به تعویق انداختن یک کار دو چیز متفاوت اند.
فوشیا سیرویس، استاد روانشناسی در دانشگاه شفیلد در انگلستان، اهمال کاری را این گونه تعریف می‌کند: «تأخیر داوطلبانه و غیرضروری یک کار مهم، علیرغم اینکه می‌دانید با انجام ندادن آن وضعیت بدتری خواهید داشت».
در ظاهر، به تعویق انداختن یک رفتار غیرمنطقی است، «چرا کسی کاری را به آخرین لحظه موکول می‌کند، و سپس استرس از ذهنشان خارج می‌شود، و در نهایت یک کار ضعیف یا کمتر از حد مطلوب انجام می‌دهند؟ و پس از آن احساس بدی نسبت به آن پیدا می‌کنند، و حتی ممکنه پیامدهایی برای افراد دیگر داشته باشد.»
فرار از استرس
یک دلیل آن مربوط به خودتنظیمی عاطفی می‌باشد – و به ویژه، ناتوانی در مدیریت خلق و خوی منفی حول یک کار خاص. او گفت که ما معمولاً چیزهای سرگرم کننده را به تعویق نمی‌اندازیم. ما کارهایی را که به نظرشان «سخت، ناخوشایند، منفور یا صرفاً خسته کننده یا استرس زا هستند» به تعویق می‌اندازیم. اگر یک کار به خصوص طاقت‌فرسا به نظر می‌رسد یا باعث ایجاد اضطراب قابل توجهی می‌شود، اغلب اجتناب از آن آسان‌تر می‌باشد.
کمبود اعتماد به نفس پایین
یکی دیگر از دلایلی که مردم کار را به تعویق می‌اندازند، اعتماد به نفس پایین است. ممکنه کسی فکر کند: “من هرگز این کار را به درستی انجام نمی دهم” یا “رئیس من چه فکری می‌کند اگر من اشتباه کنم؟”
سه نوع اهمال کاری وجود دارد: جویندگان هیجان، که هوس کرده‌اند تا کارها را تا آخرین لحظه به تعویق بیندازند و معتقدند که تحت فشار بهترین کار را دارند. اجتناب‌کنندگان، که تعلل می‌کنند تا به خاطر عملکردشان مورد قضاوت قرار نگیرند. و افراد بلاتکلیف، که در تصمیم گیری های مهم یا استرس زا مشکل دارند، اغلب به این دلیل که در مورد چندین انتخاب نشخوار می‌کنند.
خطرات به تعویق انداختن کار
به گفته متخصصان، هر نوع اهمال کاری که هستید، انجام ندادن کارها بارها و بارها، یک عامل خطر برای سلامت روحی و جسمی است. افراد اهمال کار مزمن نسبت به سایر افراد دارای سطوح بالاتر استرس و تعداد بیشتری از مشکلات حاد سلامتی هستند.
پیامدهای سلامت روان شامل تجربه پریشانی روانی عمومی و رضایت کم از زندگی (به ویژه در مورد کار و درآمد)، و همچنین علائم افسردگی و اضطراب خواهد بود.
کسانی که کار را به تعویق می‌اندازند نیز بیشتر در معرض سردرد، بی خوابی و مشکلات گوارشی هستند و بیشتر مستعد ابتلا به آنفولانزا و سرماخوردگی هستند. ارتباط با مشکلات سلامتی به بهترین وجه با استرس توضیح داده می‌شود، اما عامل دیگر اینه که افراد اهمال کار اغلب درمان پیشگیرانه، مانند معاینات منظم را به تاخیر می‌اندازند.
یکی از دلایل تعلل در کار میتواند نداشتن هدف باشد. اگر در زمینه تیین اهداف مشکل دارید حتما مقاله روش های هدف گذاری را بخوانید.
آیا خواب را به تعویق می‌اندازید که برای خود وقت بیشتری داشته باشید؟
تحقیقات نشان می‌دهد که به تعویق انداختن کار با مشکلات خواب، مانند مدت زمان کوتاه تر خواب و افزایش خطر علائم بی خوابی و خواب آلودگی در طول روز مرتبط خواهد بود. بسیاری از مردم درگیر « به تعویق انداختن خواب» می‌شوند، که بیانگر تمایل به عقب انداختن خواب برای وقت گذاشتن برای فعالیت‌های شخصی است.
به تعویق انداختن کار نیز با مشکلات قلبی مرتبط اند. سیرویس در سال 2015 مطالعه ای را در مجله پزشکی رفتاری رهبری کرد که نشان داد افراد مبتلا به بیماری قلبی بیشتر از افراد سالم خودشان را به عنوان افرادی که به تعویق می‌افتند معرفی می‌کنند. بر اساس این مطالعه، افرادی که فشار خون و بیماری قلبی را به تعویق می‌اندازند، کمتر برای مقابله با بیماری، به تغییر رژیم غذایی یا ورزش، اقدام می‌کنند.
غلبه بر اهمال کاری
در ابتدا بلند شوید و اتاقتان را مرتب کنید. میز کار را نظم دهید. لوازم تحریر فانتزی را در جامدادی رومیزی قرار دهید و حالا که آرامشی در اتاق حاکم می‌شود با غلبه بر تمایلاتتان، میتوانید رفاه ذهنی و جسمی خود را بهبود بخشید.
شفقت به خود را تمرین کنید.
اهمال کاران اغلب به خودشان سخت می‌گیرند. آنها ممکنه از اینکه دیگران را ناامید کرده اند احساس گناه کنند یا از کندی وحشت زده شوند. تحقیقات نشان می دهد که بین تعلل و سطوح پایین شفقت به خود ارتباط وجود دارد. برای مقابله با آن، با مهربانی و درک با خودتان رفتار نمایید. او به این نکته اشاره گرد: “فقط به نوعی تشخیص دادم که، بله، شاید اشتباه کردم و شاید می‌توانستم زودتر شروع کنم، اما نیازی نیست خودم را کتک بزنم.” به خودم بگویم: “من اولین کسی نیستم که کار را به تعویق می‌اندازم و آخرین نفر هم نخواهم بود.” شفقت افراد را تنبل نمی کند، برعکس، «تحقیقات نشان داده که در واقع انگیزه افراد را برای بهبود افزایش می‌دهد».
فراری پیشنهاد مشابهی را به افرادی که از ترس قضاوت شدن به تعویق می‌اندازند، ارائه می‌دهد: به جای گرفتار شدن در دام نگرانی در مورد آنچه دیگران فکر می کنند، بر انجام بهترین کارهایتان متمرکز شوید.
ایجاد معنا به کارها
معنی را به کار اتصال دهید. سیرویس بیان نمود، یکی از بهترین راه‌ها برای توقف تعلل، یافتن معنا در کار مورد نظر می‌باشد. یادداشتی بنویسید که چرا برای شما مهم است: ممکنه به این دلیل باشد که انجام به موقع آن برای افراد دیگر مفید خواهد بود یا به شما کمک می‌کند از عواقب منفی مانند پرداخت دیرکرد یا نمره بد جلوگیری بعمل آورید. به این فکر کنید که تکمیل آن چقدر برای رشد یا شادی شخصی شما ارزشمند می‌گردد. سیرویس اظهار کرد که انجام این کار به شما کمک می کند که بیشتر به کارتان متصل شوید و کمتر احتمال دارد آن را به تعویق بیندازید.
همه درختان را با هم قطع نکنید
از کوچک شروع نمایید. فراری به این عبارت اشاره می‌کند که، “نمی توان جنگل را به خاطر درختان دید.” مشکل اهمال‌کنندگان برعکس است: تنها چیزی که می‌توانند ببینند جنگل است. و آنها چنان غرق بزرگی جنگل (یا پروژه) می‌شوند که در حالت عدم فعالیت فلج می‌شوند.
او گفت: “من به آنها می‌گویم که هر بار یک درخت را قطع کنند.” “شما نمی توانید یک درخت انجام دهید؟ سه شاخه به من بده.» او گفت وقتی شروع کردید و حتی اندکی در کارتان پیشرفت کردید، شانس خوبی برای ادامه دادن وجود دارد. این امر میتواند به‌ویژه برای تعلل‌کننده‌های بلاتکلیف مفید باشد. این افراد که اغلب کمال گرا هستند، زمانی بهترین عملکرد را دارند که یک کار را به بخش های قابل مدیریت تقسیم کنند، به جای اینکه برای انجام یک پروژه بزرگ و دلهره آور تحت فشار باشند.
البته این به عنوان یک مثال مطرح شد و همه خوب می‌دانید قطع حتی یک درخت اشتباه است.
خودتان را در مکان دارای تمرکز قرار دهید
حضورتان را در مکانی قرار دهید که قطع کننده ای نباشد. این امر به ویژه برای کارهای سخت مهم است. ما دائماً با تلفن، خانواده، سگ های زوزه کش، تلویزیون قطع می‌شویم. او گفت: اما زمانی که کار شما قطع شود، از سرگیری کاری که در نهایت شروع کرده اید بسیار سخت تر خواهد بود.
تله تاخیر
از تله «تعویق انداختن» آگاه باشید. اغلب، تعلل‌کننده‌ها قبل از شروع به یک کار، تمایل دارند که فضای اطرافشان را مرتب کنند – به عنوان مثال، “اوه، من تا زمانی که دفترم را تمیز نکنم نمی‌توانم تمرکز کنم.” این یک چیز است که 15 دقیقه را صرف صاف کردن منطقه ای که در آن کار می‌کنید، بگذرانید. او گفت: «اما اگر بخواهم، باید از همه آن قفسه‌ها سر بزنم و کتاب‌هایم را الفبا کنم و گرد و غبار آنها را پاک کنم و شاید قفسه‌ها را رنگ کنم، شاید «تعویق انداختن». یکی از راه‌های مطمئن شدن برای این که آیا در لحظه‌ای که کاری که از قبل تمیز می‌کردید به پایان می‌رسد، تمام میل به مرتب کردن و مرتب کردن آن از بین می‌رود. توجه به این تمایل می تواند به جلوگیری از استفاده از نیمی از روز شود.
به خودت جایزه بده
بسیاری از معلمان و والدین از این اصل استفاده می‌کنند، که “کاری که کسی می‌خواهد انجام دهد، پاداش کاریه که نمی‌خواهد انجام دهد.” اگر 12 ظرف کثیف در سینک دارید و برنامه تلویزیونی مورد علاقه شما در عرض نیم ساعت پخش می‌شود، با خودتان معامله کنید: فقط در صورتی میتوانید آن برنامه را ببینید که اول ظرف ها را بشویید. او گفت که این ایده را می‌توان تقریباً برای هر چیزی که شما از آن عقب نشینی می‌نمایید، اعمال کرد.
صحبت از جوایز در تغییر در نگرش اجتماعی میتواند کمک کننده باشد. او خاطرنشان می‌کند که جامعه ما به پرنده اولیه پاداش نمی‌دهد. افرادی که قبوض یا مالیات را با تأخیر می پردازند، برای مثال با جریمه مجازات می شوند، اما برای کسانی که آنها را زودتر ارسال می کنند، پاداشی وجود ندارد. او گفت که پاداش دادن مستمر زودهنگام می تواند به مهار تعلل کمک کند.
از کمک خارجی استفاده کنید، دهه‌ها پیش، استادان یادداشتی در مورد پروژه‌های خود روی درهای دفتر می‌نوشتند و دانشجویان می‌توانستند از آنجا بیایند و به آنها را پاسخگو باشد. یک راه آسان برای ادامه این سنت وجود دارد: رسانه های اجتماعی. در مورد اهدافتان در فیس بوک یا توییتر پست کنید و از شبکه بخواهید که شما را مسئول بداند. اگر می‌خواهید به یک کنسرت بزرگ بروید، برای مثال، «به دوستان خود بگویید، من بلیت کنسرت را نمی‌خرم، مگر اینکه A، B و C را انجام دهم، و شما باید من را مسئول بدانید.» . حتی میتوانید این مورد را در کودکان با خرید هدیه ست لوازم تحریر فانتزی امتحان نمایید.
میتوانید یک دفتر فانتزی ایرانی تهیه و هریک از روش ها را امتحان کنید و تاثیر هر کدام رو بر روی خود یا کودکتان ببینید.
در دفتر اهدافتان را بنویسید و شاید در این مرحله مقاله 5 نکته مهم در رسیدن به اهداف به شما کمک کند.
منابع: mindtools.com